اله بداشتی مسول بسیج کارگران و کارخانجات کشور در بخشی برجسته از سخنان خود به شکوه نقش کارگران در تاریخ معاصر ایران اشاره کرد. او کارگر را «سرباز بی‌سلاح میدان تولید» نامید که در خط مقدم جبهه اقتصاد، همان‌قدر شجاعانه جنگیده است که رزمندگان مسلح در خطوط نبرد. به گفته او، «اگر کارگر در دوران هشت‌سال دفاع مقدس چرخه تولید را، زیر باران موشک و بمب، بی‌وقفه حفظ نمی‌کرد، پیروزی در میدان نبرد ممکن نبود.»

وی با ذکر نمونه‌هایی از دستاوردهای کارگران در جنگ، از ساخت پل‌های معلق در عملیات‌های حساس، تولید جنگ‌افزار و مهمات، تا تعمیر و احیای تجهیزات و ماشین‌آلات نظامی، یاد کرد و گفت: «این تلاش‌ها نه‌تنها پشتیبان میدان جنگ بود، بلکه امید و پایداری را به پشت جبهه تزریق می‌کرد.» در دفاع ۱۲ روزه نیز، کارگران با همان روحیه جهادی و تفکر بسیجی، سنگر تولید را حفظ کرده و در خط مقدم حضور یافتند.

اله‌بداشتی کارگران را «ستون فقرات اقتصاد» خواند و افزود: «ستون فقرات تولید اگر شکسته شود، اقتصاد فرو می‌ریزد و کشور آسیب می‌بیند. سلامت، امنیت شغلی و رضایت کارگر، سلامت کشور را تضمین می‌کند.» او با تاکید بر اینکه «کارگر وفادارترین قشر به نظام و انقلاب» است، ریشه وفاداری را در همراهی تاریخی با انقلاب، فداکاری در میدان جنگ، و حضور پیوسته در عرصه تولید دانست.

در محور حمایت از کارگر، مسئول بسیج کارگران صراحتاً خواستار تلاش مدیران و مسئولان شد تا معیشت کارگر بهبود یابد، حقوق کافی پرداخت شود، امنیت شغلی پایدار برقرار گردد، و دسترسی به خدمات سلامت تسهیل شود. او گفت: «حال کارگر باید خوب باشد تا حال کشور خوب باشد. هر تصمیمی که معیشت کارگر را تقویت کند، مستقیماً به توان تولید ملی و قدرت کشور می‌افزاید.»

اله‌بداشتی همچنین بر اهمیت پیوند کارگر و کارفرما تأکید کرد و گفت: «حمایت از کارفرما همواره پشتیبانی از کارگر است. این دو، هم‌سنگر یکدیگر در عرصه جهاد اقتصادی‌اند. چرخه تولید، بدون تکیه بر اتحاد کارگر و کارفرما، کامل نمی‌شود.»

وی با هشدار نسبت به تلاش دشمن برای ایجاد نارضایتی در جامعه کارگری و تبدیل آن به اغتشاش، مأموریت مهم امروز را «جهاد امیدآفرینی» خواند: «فضای مجازی و رسانه‌های مغرض، سعی دارند کارگر را ناامید کنند. ما باید با تبیین حقایق، امید به آینده و انگیزه کار را در دل کارگران زنده نگه داریم.»

در پایان، او از وزیر کار و رفاه اجتماعی و مدیران ارشد خواست تا تصمیمات مؤثری برای افزایش مزد، ارتقای امنیت شغلی و توسعه فرصت‌های اشتغال پایدار اتخاذ کنند، تا «شهد شیرین رضایت بر لبان کارگر بنشیند و این قشر وفادار، همچنان پرچم‌دار تولید و پیشرفت کشور بماند.»